plön plön plön og kuldi skittaa kuldi

Já hér er kuldakast, skíta kuldi og ég er ekki með neitt hlýtt sem er 0mylegt. Þannig ég gat ekki farið í karnivalið og rússíbana því það hefðir frosið af mér einhver útlimur, þannig ég feisa ekki þann ævaforna ótta sem rússíbanar eru mér. Ég verð bara að fara þegar ég fer til austin. Mmmhhmmm ég er að fara til Austin þótt það sé það seinasta sem ég geri hér. Vonandi verður það næstu helgi, no more hangandi inní herbergjum á heimavistinni, nu skal hannzel ud pa livet. Þetta fer að vísu allt saman eftir því hvenær ökuskírteinið kemur í hús ég bind vonir mínar algerlega við póstþjónustuna. Yours truly mun að öllum líkindum keyra. Sem verður nó sweat haha. Ég ætla líka að reyna að leigja blæjubíl ef þeir eru ekki mikið dýrari. Oohh men vindur í hárinu ég verð að kaupa mér einhverja slæðu á bensínstöð áður en ég fer og huges sólgleraugu.
En nú ætla ég aðeins að rasa um hvað allir eru feitir hér. Án gríns það eru næstum allir feitir. Fólk heima sem ég hefði talið feitt er m ér htt að finnast vera bollur. Sko ég hef nefnilega komist að því að það eru mörg stig af fitu ég er kannski á fyrsta stigi. En fólk hér fer sko alla leið. Lafandi magar og innfallnir rassar oj oj andlit sem eru að sökkva í spiki. Og ökklalaust fólk, fitukeppir með cankles. Ég ætla að fara að taka myndir af öllu stóra fólkinu. Scuse me would you mind if i take your picture cus i find you fat?
Ég ætlaði líka að taka mynd af konune sem rennir matarkortinu mínu fyrir morgunmatinn. Hún lítur út eins og draugur af kellu sem var aldrei sótt á promið. Hún er sona 167 ára gömul með sítt ljóst lokka hár og brúnan varalit útum allt og eyeliner til highhell, grá í framan með kökumeik. Svo er hún obbulítil með lafandi brjóst og skæran geðveikislegan hlátur. Fyrst vorum við alveg vinkonur og ég fílaði hana. Svo kom örlagaríki dagurinn þar sem ég hellti niður öllu java medium roast kaffinu mínu. Hún trompaðist ég var svo hrædd við hana að ég þurrkaði mest af kaffinu upp. Þar til hún öskraði á pedro að koma með moppuna. Hún hreytti bara einhverju í mig á spænsku...svo kom þögn...svo fór hún að hlæja. Og ég var ofsa hrædd hún er sko gríðarlega óhugnarleg. Þannig núna langar mig ekki lengur að taka mynd af henni. Hún myndi örugglega bara hrifsa af mér myndavélina og henda henni í gólfið.
Jú svo finnst mér vert að minnast á síðbúna valentínusar gjöf frá herbergisfélaga Oliver, kærasta Selene. Haha honum fannst við hæfi að gefa mér valentínusar kökur, sem hann notabene lét Selen koma áleiðis. En nei heyrðu var maðurinn ekki bara búin að gæða sér á góðgætinu jú jú hann var búin að éta helmingin af kökunum. Ég var ofsalega móðguð og fleygði helvítis kexinu í ruslið! Ég þigg ekkert rusl get ég sagt ykkur. Jæja svo er það bara spring brake eftir Austin þá er að sjá til hvort ég fari til Mexico og hristi bumbuna þar eða get my freak on einhverstaðar annarstaðar í USA spennó spennó, keep you’s posted peeps. Þetta kemur alltí ljós, aaddíííóóóssss í bili.